Święty Marcin z Tours, biskup
Marcin urodził się ok. 316 r. w Panonii, na terenie dzisiejszych Węgier, w rodzinie pogańskiej. Jego ojciec był rzymskim trybunem wojskowym. Prawdopodobnie imię Martinus pochodzi od Marsa, boga wojny. Przez wieki powstało tak wiele życiorysów Marcina i legend, że dziś trudno ustalić fakty.
Prawdopodobnie uczył się w Ticinium (Pawia). Mając 15 lat wstąpił do armii Konstancjusza II. Co do tego, ile lat służył w wojsku, hagiografowie toczą spory. Według jednych 25, inni podają, że tylko 5. Ale wydarzenie, które wszyscy czciciele wspominają, miało miejsce w okresie tej służby. Żebrakowi proszącemu o jałmużnę u bram miasta Amiens Marcin oddał połowę swej opończy. Następnej nocy ukazał mu się Chrystus odziany w ten płaszcz i mówiący do aniołów: „To Marcin okrył mnie swoim płaszczem”.
Pod wpływem tego wydarzenia Marcin przyjął chrzest i opuścił wojsko, uważając, że wojowanie kłóci się z zasadami wiary. W innych życiorysach znajdujemy informację, że spotkanie z żebrakiem nastąpiło już po chrzcie; Marcin jako chrześcijanin nie mógł służyć w wojsku, dlatego musiał z niego wystąpić. Wielką troską Marcina było nawrócenie swoich rodziców, do którego doprowadził wkrótce po opuszczeniu armii. Następnie udał się do św. Hilarego, biskupa Poitiers (we Francji), stając się jego uczniem. Został akolitą, a następnie diakonem. Po pewnym czasie osiadł jako pustelnik na wysepce Gallinaria w pobliżu Genui, gromadząc wokół siebie wielu uczniów.
W 361 r. założył pierwszy klasztor w Galii – w Liguge. Dziesięć lat później, mimo jego sprzeciwu, lud wybrał go biskupem Tours. Ta data jest potwierdzona w dokumentach – sakrę biskupią otrzymał w roku 371. Jako pasterz diecezji prowadził nadal surowe życie mnisze, budząc sprzeciw okolicznych biskupów. Klasztory, które zakładał, łączyły koncepcję życia mniszego z pracą misyjną. Sam odbył wiele wypraw misyjnych. Rozpoczął chrystianizację prowincji galijskiej i prowadził ją w sposób bardzo systematyczny. Był znanym apostołem wsi. Jako były wojskowy nie zrażał się niepowodzeniami, ale konsekwentnie realizował wytyczone sobie zadania. Jeszcze za życia nazywany był mężem Bożym. Współczesny mu hagiograf Sulpicjusz Sewer zanotował wiele cudów wymodlonych przez biskupa Marcina, a także wielką liczbę nawróconych przez niego pogan. Sulpicjusz opisuje także zmagania tego misjonarza z duchami nieczystymi, które atakowały go tym częściej, im więcej dusz nawracał na wiarę chrześcijańską.
Marcin zmarł 8 listopada 397 r. w Candes podczas podróży duszpasterskiej. Jego ciało sprowadzono Loarą do Tours i pochowano 11 listopada. Jako pierwszy wyznawca – nie-męczennik – zaczął odbierać cześć świętego w Kościele Zachodnim. R
elikwie spoczywają w bazylice wzniesionej ku czci Świętego. Jest patronem Francji, królewskiego rodu Merowingów, diecezji w Eisenstadt, Mainz, Rotterburga i Amiens; dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, kapeluszników, kowali, krawców, młynarzy, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy.
W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupa lub jako żołnierz oddający płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są: dzban, gęś na księdze, gęś u jego stóp, koń, księga, model kościoła, dwa psy lub żebrak u jego stóp.
LITANIA DO ŚWIĘTEGO MARCINA
Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas. – Chryste, wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba. Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata. Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo módl się za nami
Święty Marcinie, uczniu Chrystusa módl się za namł
Święty Marcinie, który podzieliłeś się swym płaszczem
Święty Marcinie, świadku miłości Boga i bliźniego
Święty Marcinie, otwarty na łaski Ducha Świętego
Święty Marcinie, przykładzie doskonałości ewangelicznej
Święty Marcinie, pokorny w wierze
Święty Marcinie, ojcze zakonników
Święty Marcinie, wzorze życia kapłańskiego
Święty Marcinie, przykładzie do naśladowania dla rzymskich żołnierzy i dla wszystkich tych, którzy pragną służyć swym braciom
Święty Marcinie, założycielu Kościoła w Tours
Święty Marcinie, dobry pasterzu na podobieństwo Chrystusa
Święty Marcinie, ewangelizatorze ludów
Święty Marcinie, odważny obrońco Kościoła
Święty Marcinie, sługo chwały Bożej
Święty Marcinie, blasku ludu umiłowanego
Święty Marcinie, który poświęcałeś całe noce na modlitwę
Święty Marcinie, który modliłeś się o zbawienie wszystkich ludzi
Święty Marcinie, obdarzający wszystkich przyjaźnią braterską i wymagającą
Święty Marcinie, którego mądrość oświecała pogan
Święty Marcinie, który swoją roztropnością ochraniałeś bliźnich
Święty Marcinie, którego siła wewnętrzna dodawała odwagi i nadziei innym
Święty Marcinie, którego czystość zwyciężała szatana
Święty Marcinie, którego współczucie dodawało otuchy sercom ubogich
Święty Marcinie, którego miłosierdzie jednało grzeszników z Bogiem
Święty Marcinie, łagodny i pokornego serca na wzór Chrystusa
Święty Marcinie, miłowany przez ubogich
Święty Marcinie, pocieszycielu strapionych
Święty Marcinie, przez którego Chrystus dokonywał cudów
Święty Marcinie, przez którego Chrystus uzdrawiał chorych
Święty Marcinie, przez którego Chrystus wyganiał złe duchy
Święty Marcinie, który swym świętym życiem ukazywałeś nam piękno Bożej miłości
Święty Marcinie, który przez głoszenie tajemnicy Krzyża, pozwoliłeś odkryć żywym i umarłym siłę zmartwychwstania
Święty Marcinie, dokonujący cudów w imię Boże
Święty Marcinie, opiekunie naszego kraju i ludów Europy
Święty Marcinie, wznoszący kościoły
Święty Marcinie, fundujący klasztory
Święty Marcinie, niestrudzony sługo Kościoła Świętego
Święty Marcinie, którego śmierć rozradowała niebiosa i ubogaciła łaską naszą ziemię
Święty Marcinie, którego pamięć czcimy od wieków
Święty Marcinie, którego świętość prowadzi nas już teraz do jedności z Bogiem
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami.
- Ustanowił go panem domu swego
- I zarządcą wszystkich posiadłości swoich
Módlmy się.
Boże, Ty zostałeś uwielbiony przez życie i przez śmierć świętego Marcina,
Biskupa + odnów w naszych sercach cuda Twojej łaski, * aby ani śmierć, ani życie nie mogły nas odłączyć od Ciebie.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.