W niedzielę 26 stycznia 2025 roku w ramach Roku Jubileuszowego we wszystkich diecezjach świata będzie obchodzona VI Niedziela Słowa Bożego. Mottem na Niedzielę Słowa Bożego 2025, wybranym przez Ojca Świętego, jest werset z Psalmu 119: „Pokładam nadzieję w Twoim Słowie”.
W nawiązaniu do prośby wyrażonej na zakończenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia, aby «jedna niedziela [w ciągu roku] została w całości poświęcona słowu Bożemu, aby zrozumieć niewyczerpalne bogactwo pochodzące z tego nieustannego dialogu między Bogiem a Jego ludem», papież Franciszek w Liście Apostolskim Aperuit illis [30.09.2019)] ustanowił III Niedzielę Zwykłą w ciągu roku jako poświęconą celebracji, refleksji oraz krzewieniu Słowa Bożego.
Wspólnoty znajdą sposób, by przeżywać tę Niedzielę jako dzień uroczysty. Jest ważne, aby w celebracji Eucharystii można było intronizować Świętą Księgę tak, aby dla zgromadzenia jasnym stał się charakter normatywny, jaki posiada Słowo Boże. W Niedzielę Słowa Bożego w sposób szczególny należy uwydatnić głoszenie słowa oraz przystosować homilie tak, by podkreślić cześć, jaką się oddaje Słowu Pana. Biskupi będą mogli w tę Niedzielę udzielać urzędu Lektoratu lub też powierzać podobną mu posługę, aby przywołać ważność głoszenia Słowa Bożego w Liturgii. […]W ten sam sposób proboszczowie będą mogli znaleźć odpowiednią formę ku temu, by wręczyć Biblię lub jedną z jej ksiąg całemu zgromadzeniu, aby ukazać ważność codziennej lektury oraz modlitwy Pismem Świętym, ze szczególnym odniesieniem do jej formy zwanej lectio divina.
W niedzielę, 26 stycznia 2025 r., przypada 72. Światowy Dzień Trędowatych. Jego obchody są okazją do przypomnienia o wciąż trwającym dramacie ludzi chorych na trąd oraz o roli, jaką w ciągu wieków odegrał i nadal odgrywa w niesieniu pomocy ludziom dotkniętym tą chorobą Kościół Katolicki. Zarazem jest to okazja do szczególnej modlitwy i materialnego wsparcia misjonarzy i misjonarek, którzy niosą pomoc najbiedniejszym z biednych.
Trąd to znana od najdawniejszych czasów choroba zakaźna atakująca skórę i system nerwowy człowieka. Trędowaty pokrywa się ranami, które nie goją się, przeciwnie, doprowadzają do gnicia całych partii ciała – utraty kończyn czy części twarzy. Stąd choroba ta od zawsze budzi lęk i trwogę, a trędowaci są uważani za umarłych za życia.
Światowy Dzień Trędowatych to okazja do przypomnienia, że najstarsza choroba, o której zapomnieli już mieszkańcy większości krajów rozwiniętych, w najuboższych rejonach świat jest nadal groźna i wciąż zbiera swoje tragiczne żniwo, choć od ponad czterdziestu lat (od 1982 roku) medycyna dysponuje skuteczną terapią, która pozwala wyeliminować z organizmu odpowiedzialną za trąd bakterię Hansena.
Inicjatorem Światowego Dnia Trędowatych jest francuski filozof, podróżnik i misjonarz Sługa Boży Raoul Follereau (1903-1977). Jest on obchodzony od 1954 roku, w ostatnią niedzielę stycznia w około 150 krajach na świecie. Kontynuatorem dzieła są rozsiane po całym świecie fundacje i stowarzyszenia noszące imię Raoula Follereau w tym Fundacja Polska Raoula Follereau, które organizują wiele uroczystości o charakterze religijnym i kulturalnym, przed kościołami przeprowadzane są zbiórki na rzecz ludzi dotkniętych trądem oraz misjonarzy, którzy się nimi zajmują.
Podobnie jak w latach ubiegłych, w ostatnią niedzielę stycznia będziemy przeżywać Światowy Dzień Trędowatych, ustanowiony z inicjatywy Sługi Bożego Raoula Follereau. Będzie to okazja do objęcia modlitwą tych, którzy cierpią na jedną z najstarszych i najstraszniejszych chorób, jakie zna ludzkość oraz do wsparcia materialnego ośrodków zajmujących się walką z trądem. Zebrane ofiary za pośrednictwem Kurii Metropolitalnej zostaną przekazane do Fundacji Polskiej Raoula Follereau lub do Ośrodka Misyjnego „Jeevodaya”
Dzisiejsza Ewangelia przenosi nas do Kany Galilejskiej, gdzie odbywa się przyjęcie weselne. Wśród zaproszonych gości, obok bliskich nowożeńców, znajdują się Maryja, Jezus i apostołowie. Wydarzenie w Kanie Galilejskiej nabiera symbolicznego znaczenia. Cudowne przemienienie wody w wino staje się początkiem publicznej działalności Jezusa i zapowiedzią tego, co wydarzy się w Wieczerniku na dzień przed Jego męką.
Wspominając nauczanie dwóch wielkich naszych rodaków – św. Jana Pawła II i bł. kard. Stefana Wyszyńskiego – dostrzegamy, że wydarzenie z Kany Galilejskiej porównywali oni do sytuacji w Polsce. My również możemy pójść tym tropem i odczytać to wydarzenie jako symbol naszego życia.
Postawmy sobie pytanie: jak wyglądałoby przyjęcie w Kanie Galilejskiej, gdyby nie było na nim Jezusa? A jak może wyglądać Polska i nasze życie, jeśli zabraknie w nich Jezusa?
Zapewne byłoby to wydarzenie smutne. Brak wina oznaczałby katastrofę. W tamtych czasach nie było całodobowych sklepów, a być może rodziny nowożeńców nie miały już pieniędzy na dokupienie trunku. Taka sytuacja byłaby powodem wstydu dla rodzin nowożeńców i niesmaku dla zaproszonych gości.
W historii różnie przedstawiano obraz przyjęcia weselnego, na którym brakowało Jezusa – czasem w sposób łagodny, a czasem z użyciem mocnych obrazów.
Przykładem może być film Wesele (2004 r.) w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Niby wszystko odbywa się normalnie – ksiądz błogosławi w kościele, a na przyjęciu wina nie brakuje. Jednak reżyser pokazuje gości weselnych jako ludzi zdegenerowanych, cwaniaków życiowych, żyjących bez wartości, karmiących się ludzką krzywdą i prowadzących szemrane interesy. Smarzowski w ten sposób chciał pokazać Polskę i Polaków. Choć obraz ten jest mocno przerysowany, stanowi przestrogę, jak może wyglądać Polska i nasze życie, gdy zabraknie Jezusa na co dzień.
Wiemy, jak wygląda przyjęcie, gdy Jezus jest obecny. Nowożeńcy nie obawiają się Jego obecności, choć być może tłumaczą ją niektórym bliskim. Nie oczekują cudu przemiany wody w wino, ale są przekonani, że Jezus pomnoży ich radość. Jezus sam zachęcał do radości – w Kazaniu na Górze mówił: „Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie” (Mt 5, 11). W Wieczerniku modlił się: „To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15, 11).
Jezus nie potępia radości płynącej z życia. Zachęca, byśmy żyli pełnią życia, korzystając z dóbr tego świata. Przestrzega jednak, by ziemska radość nie przesłoniła tej prawdziwej, do której zmierzamy – a którą jest On sam.
Niestety, dziś wiele osób boi się Jezusa. Nie zapraszają Go do swojego życia, ulegając błędnemu przekonaniu, że Jezus ogranicza wolność i radość życia, zamykając człowieka w sztywnych ramach. To złudne myślenie proponują wielcy tego świata, a wielu ludzi za nim podąża.
Co oznacza zaprosić Jezusa do swojego życia? To znaczy poznać Go, zaufać Mu, słuchać Jego słów i starać się naśladować Jego postępowanie. Otwierając przed Nim serce, można doświadczyć, kim On naprawdę jest – naszą Drogą, Prawdą i Życiem. Jezus pragnie być obecny zarówno w naszych radościach, jak i trudnościach. Szczególnie pochyla się nad tymi, którzy błądzą, upadają, zmagają się z rozpaczą lub znajdują się na dnie moralnym. Wielcy tego świata nie podadzą pomocnej dłoni, ale Jezus nigdy nie rezygnuje z człowieka.
Przykładem tego może być historia Stanisławy Celińskiej, znanej aktorki i piosenkarki. W wywiadach opowiada o utracie sensu życia i radości. Na początku swojej kariery, naznaczonej sukcesami, zaczęła zapominać o wartościach wyniesionych z domu rodzinnego. Zamykając serce na Jezusa, w trudnych chwilach sięgnęła po alkohol, który z czasem ją zniewolił. W chwili opamiętania zatęskniła za wolnością i odkryła, że Jezus wciąż o nią walczy. Gdy na nowo zaprosiła Go do swojego życia, odnalazła pokój w sercu i radość życia. W sercu odkryła Jego miłość. Jezus pomógł wejść na właściwą drogę. Teraz stara się być blisko Niego i dzieli się tym w wywiadach i rozmowach.
Zapamiętajmy przesłanie dzisiejszej Ewangelii. Miejmy odwagę, jak nowożeńcy z Kany Galilejskiej, zawsze zapraszać Jezusa do swojego życia. On jest najlepszym lekarstwem na nasze trudności. Budowanie lepszego świata, lepszej Polski, zacznijmy od pozwolenia, by Jezus był obecny w naszej codzienności. To On jest Źródłem wszelkiego dobra. Niech Rok Jubileuszowy ośmieli nas, byśmy jeszcze bardziej ukazywali Jezusa jako Nadzieję każdemu człowiekowi.
Podczas Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan 2025 rozważany będzie biblijny tekst zaczerpnięty z Ewangelii św. Jana 11,17-27.
Modlitwy i rozważania na Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan w 2025 roku zostały przygotowane przez braci i siostry ze wspólnoty monastycznej Bose w północnych Włoszech. W tym roku przypada 1700. rocznica pierwszego chrześcijańskiego soboru ekumenicznego, który odbył się w Nicei, niedaleko Konstantynopola w 325 r. n.e. Obchody te stanowią wyjątkową okazję do refleksji i świętowania wspólnej wiary, wyrażonej w Credo sformułowanym podczas tego soboru. Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan 2025 stanowi zaproszenie do czerpania z tego wspólnego dziedzictwa i głębszego wniknięcia w wiarę, która wciąż pozostaje żywa i owocna oraz jednoczy wszystkich chrześcijan.
Centralne nabożeństwo odbędzie się w czwartek 23 stycznia 2025 roku o godz. 18.00, w ewangelicko-augsburskim kościele Świętej Trójcy w Warszawie (Pl. St. Małachowskiego 1), z racji przypadającej w tym dniu 25. rocznicy podpisania przez Kościoły w Polsce deklaracji o wzajemnym uznaniu chrztu. Akt ten miał miejsce w tym właśnie kościele 23 stycznia 2000 roku. Kazanie wygłosi metropolita warszawski abp Adrian Galbas SAC. Komisja ds. Dialogu między Polską Radą Ekumeniczną a Konferencją Episkopatu Polski postanowiła, aby ofiary zbierane w trakcie nabożeństw tego Tygodnia zostały przekazane na pomoc osobom, które ucierpiały wskutek powodzi na Dolnym Śląsku.
Teksty do osobistej lub wspólnotowej modlitwy na każdy z ośmiu dni zawierają dwa czytania z Pisma Świętego i psalm. Teksty biblijne na każdy dzień podkreślają kolejno kluczowe stwierdzenia nicejskiego wyznania wiary.
Dzień 1: Ojciec: wszechwładny Stwórca.
Dzień 2: Stworzenie jako dzieło Boga.
Dzień 3: Wcielenie Syna.
Dzień 4: Misterium Paschalne: wcielenie, męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.
Dzień 5: Duch Święty, dawca życia i radości.
Dzień 6: Kościół: Wspólnota wierzących.
Dzień 7: Chrzest w śmierci i zmartwychwstaniu Pana.
Dzień 8: Oczekiwanie na królestwo Boże i życie przyszłe.
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan poprzedzony jest Dniem Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce (17 stycznia), a kończy się w przeddzień Dnia Islamu w Kościele katolickim w Polsce (26 stycznia).
Mający już ponad stuletnią tradycję Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan stał się cyklicznym świętem ekumenizmu. Co roku między 18 a 25 stycznia, czyli między dawnym świętem katedry św. Piotra a świętem nawrócenia św. Pawła, chrześcijanie różnych wyznań spotykają się na całym świecie na ekumenicznych nabożeństwach, modlitwach, konferencjach, koncertach i innych spotkaniach. W niektórych miejscach inicjatyw jest tak dużo, że Tydzień Modlitw – wbrew swej nazwie – trwa kilka tygodni, a nawet miesiąc. Zwyczajem przyjętym na nabożeństwach w ramach Tygodnia Modlitw jest gościnna wymiana kaznodziei – w kościele danego wyznania kazanie wygłasza duchowny innej denominacji.
Co roku na Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan przygotowywane są materiały z tekstami biblijnymi, rozważaniami, modlitwami, propozycjami liturgii nabożeństw itp. Od 1966 roku materiały te razem przygotowują Komisja „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów oraz Papieska Rada (wcześniej Sekretariat) ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Polską wersję broszury z materiałami od 1998 roku wspólnie opracowują Polska Rada Ekumeniczna oraz Rada ds. Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski Kościoła Rzymskokatolickiego. Od 1975 roku co roku materiały przygotowywane są przez grupy chrześcijan z poszczególnych krajów. Materiały na 2012 roku opracowała grupa polska.
Pierwsze pomysły międzywyznaniowych modlitw o jedność chrześcijan pojawiły się w XIX w. Tydzień Modlitw w obecnym terminie odbywa się od 1908 roku z inicjatywy ks. Paula Wattsona. Ideę tę w latach 30. XX wieku rozpropagował o. Paul Couturier.
Niedziela 27 października będzie pierwszą z siedmiu niedziel, w czasie których towarzyszyć nam będzie św. Wojciech. Comiesięczne tematyczne spotkania z patronem Polski i archidiecezji gnieźnieńskiej mają pomóc wspólnotom parafialnym w przygotowaniu do dobrego duchowego przeżycia Roku Świętego 2025 i przypadających wówczas rocznic historycznych.
Jak informuje ks. infułat Przemysław Kwiatkowski, przewodniczący Wydziału Duszpasterskiego gnieźnieńskiej kurii, nadchodzący Jubileusz będzie miał dla archidiecezji gnieźnieńskiej wyjątkowe znaczenie, bowiem w 2025 roku obchodzić będziemy 1025. rocznicę istnienia archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej oraz 1000. rocznicę koronacji królewskich w Gnieźnie. Stąd inicjatywa duchowego przygotowania, które pomoże wspomniane wydarzenia owocnie przeżyć i być może odnaleźć odpowiedź na pytania, jakie stawia przed nami hasło przewodnie Roku Świętego – czy rzeczywiście jesteśmy pielgrzymami nadziei? Czy potrafimy nadzieję w naszej codzienności dostrzec, a jeśli tak, to czy umiemy dzielić się nią z innymi?
„Co to znaczy żyć nadzieją? Jacy są ludzie nadziei? Zastanawiając się nad tematyką Roku Świętego uznaliśmy, że najlepszym przewodnikiem może być dla nas św. Wojciech – postać nie tak odległa od naszych czasów, nie legendarna, ale człowiek z krwi i kości, który wciąż ma nam wiele do powiedzenia, zwłaszcza w temacie nadziei” – przyznaje ks. Kwiatkowski.
Rozpoczynająca cykl 27 października pierwsza Niedziela ze św. Wojciechem poświęcona będzie drodze wiary, nadziei i miłości. Na ten dzień Prymas Polski abp Wojciech Polak przygotował list, który czytany będzie we wszystkich wspólnotach parafialnych archidiecezji gnieźnieńskiej.
Kolejne spotkania z Patronem – zawsze w ostatnią niedzielę miesiąca – nawiązywać będą do kalendarza liturgicznego i oscylować wokół tematu nadziei w kontekście życia św. Wojciecha, ale i współczesności. Cykl potrwa do 27 kwietnia, kiedy odbędą się centralne uroczystości jubileuszowe połączone z odpustem ku czci św. Wojciecha.
Do parafii archidiecezji gnieźnieńskiej trafiły już materiały duszpasterskie, w których – oprócz katechez – zamieszczono także inspiracje i myśli do homilii, wezwania modlitwy powszechnej, rozważania nabożeństw różańcowych i nabożeństw drogi krzyżowej, wybór modlitw do św. Wojciecha.
„Przygotowanie, jakie rozpoczynamy w oparciu o te materiały, mają nam pomóc odnajdować i umacniać nadzieję w naszym życiu codziennym, nadzieję na pojednanie, nadzieję na miłosierdzie. Wtedy będziemy mogli odkryć i przyjąć, że nadzieja nas też posyła” – mówi ks. Kwiatkowski, dodając, że byłoby dobrze, gdyby jubileuszowe obchody były nie tylko świętowaniem i wspominaniem, ale właśnie przyjęciem i realizacją tego posłania do niesienia nadziei współczesnemu światu.
W niedzielę 27 października archidiecezja gnieźnieńska rozpoczyna przygotowania do obchodów Roku Świętego 2025, który – jak przypomina Prymas Polski abp Wojciech Polak – będzie dla Świętowojciechowego Kościoła i Gniezna szczególny także z racji przypadających rocznic: 1000-lecia pierwszych koronacji królewskich i 1025-lecia istnienia archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej.
Z tej okazji w najbliższą niedzielę w kościołach czytany będzie list abp. Wojciecha Polaka, w którym Prymas zapowiada jubileuszowe wydarzenia i zachęca do ich przeżywania w duchu ufności i nadziei, zgodnie z jubileuszowym hasłem wybranym przez papieża Franciszka „Pielgrzymi nadziei”.
„Bądźmy dobrej myśli, wstańmy, woła nas!” – powtarza za niedzielną Ewangelią arcybiskup gnieźnieński przyznając, że jak przywołany w niej niewidomy żebrak Bartymeusz, potrzebujemy dziś dotyku Boga. Potrzebujemy go, „by na nowo odzyskać świeżość i entuzjazm wiary, by pośród ciemności beznadziei, stać się pochodnią nadziei. Potrzebujemy dotyku Boga, by przełamać lęk, by się zaangażować, by nie stać na poboczu, ale odważnie i z radością wyruszyć w dalszą drogę”.
„Chodzi o ożywienie nadziei, która nie ustępuje w obliczu trudności: opiera się na wierze i karmi się miłością, a tym samym pozwala iść naprzód w życiu” – przypomina wezwanie papieża Franciszka abp Polak.
Metropolita gnieźnieński zaznacza również, że Rok Święty 2025 będzie miał w archidiecezji gnieźnieńskiej wyjątkowe znaczenie i przebieg z racji dwóch doniosłych historycznych rocznic: 1000-lecia koronacji Bolesława Chrobrego i Mieszka II Lamberta w katedrze gnieźnieńskiej, a także 1025-lecia powołania archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej.
„Pragniemy na nowo przyjąć łaskę i nadzieję, które płyną z życia i męczeństwa św. Wojciecha, by kroczyć drogami, po których dziś i w przyszłości pragnie prowadzić nas Duch Święty. To właśnie wyrażać będzie nasze jubileuszowe zawołanie: Służyć i dać życie. Pielgrzymi nadziei” – wyjaśnia Prymas.
Metropolita gnieźnieński zaprasza również do duchowego przygotowania do powyższych rocznic poprzez uczestnictwo w pielgrzymkach do miejsc jubileuszowych, korzystania z ustanowionych odpustów, odkrywania na nowo sakramentu pokuty i pojednania.
„Przez świadome i pełne wiary uczestnictwo we Mszy świętej oraz adorację Najświętszego Sakramentu będziemy pogłębiać duchowość eucharystyczną. Odkrywając równocześnie obecność Jezusa w osobach chorych, starszych i potrzebujących, czujemy się przynagleni do podejmowania dzieł miłosierdzia. Jedynie odnawiając w sobie ducha służby, staniemy się wiarygodnymi świadkami nadziei we współczesnym świecie. Chrześcijańska nadzieja – jak przypomniał młodym papież Franciszek – nie jest zaprzeczeniem cierpienia i śmierci, ale jest celebracją miłości Chrystusa Zmartwychwstałego, który jest zawsze z nami, nawet gdy zdaje się być daleko” – pisze w liście Prymas Polski.
Rok Jubileuszowy zainaugurowany zostanie w Rzymie 24 grudnia br. Tego dnia papieża Franciszek otworzy Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra w Watykanie. W wymiarze diecezjalnym Rok Jubileuszowy rozpocznie się w niedzielę 29 grudnia, a jego centralnym wydarzeniem – o czym informuje w liście abp Polak – będą uroczystości odpustowe ku czci św. Wojciecha w dniach 26-27 kwietnia 2025 r., połączone z jubileuszowymi uroczystościami państwowymi i samorządowymi w Gnieźnie. Ważnym wydarzeniem obchodów będzie również XII Zjazd Gnieźnieński, który odbędzie się w dniach 11-14 września 2025 r. Zgodnie ze wskazaniami Ojca Świętego Rok Jubileuszowy w archikatedrze gnieźnieńskiej zakończy się 28 grudnia 2025 r., a zamknięcie Drzwi Świętych Bazyliki św. Piotra w Watykanie będzie miało miejsce 6 stycznia 2026 r.
